วันก่อนภรรยามาเล่าให้ฟังว่า ในระหว่างที่เดินออกจากห้องนอนลูก อยู่ดีๆลูกชายแฝดคนพี่ก็กรีดร้องขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ (อายุสี่เดือน) เธอเลยวิ่งเข้าไปในห้องด้วยความเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้น ภาพที่เห็นเป็นทั้งภาพที่ขำขันและสงสาร แอสตัน ลูกชายคนโตกำลังกำผมตัวเองแน่น และร้องไห้อยู่ ยิ่งกำแน่น ก็ยิ่งดึงแรง ยิ่งร้องดัง ต้องใช้เวลาอยู่นานทีเดียวกว่าแอสตันจะยอมปล่อยมือออกจากผมตัวเอง มองดูเป็นเรื่่องขำขัน แต่เราก็มานั่งคุยกันว่า เราทั้งคู่เคยทำอะไรที่ทำให้ตัวเองเจ็บอยู่หรือเปล่า และเราจะช่วยกันเตือนกันและกันได้อย่างไร เพื่่อให้ครอบครัวที่ดีสำหรับลูกของเรา เลยมีโอกาสมานั่งคิดว่าบ่อยครั้งแค่ไหนที่เรามักเห็นคนที่เรารัก และหวังดีกำผมตัวเอง และดึงแรงๆเพราะความไม่รู้ และเราจะช่วยให้เค้ารู้ตัวได้เร็วแค่ไหนว่า แค่ปล่อยมือก็หายเจ็บแล้่ว