แต่ก็มีบางอย่างที่เมื่อซื้อมาแล้วคนเลี้ยงใช้ไม่ถนัดบ้างและไม่พยายามนำมาใช้ด้วยเลยไม่ค่อยได้ใช้และต้องเก็บไปตามระเบียบ บางอย่างเก็บไว้อย่างดีจนลืมนำออกมาใช้ก็มี พอมาดูอีกครั้งลูกก็โตเกินกว่าที่จะใช้ได้แล้ว จะขอแชร์ 4 อย่างคือ
1. ฟองน้ำ ก่อนคลอดซื้อฟองน้ำแบบธรรมชาติมาอย่างแพง 500 บาท แต่คนสอนอาบน้ำใช้ผ้าเช็ดหน้าเด็กแทน ผืนละ 39 บาทเอง ตอนนี้เลยถนัดใช้เป็นผ้าไปแล้ว สรุปว่าได้ใช้ฟองน้ำอยู่นับครั้งได้เลย
2. หมอนรองให้นม เป็นหมอนรองให้นมสำหรับเด็กแฝด พรีออเดอร์มาจากอเมริกา เป็นของอย่างแรกที่ซื้อเตรียมไว้ แต่พอมาใช้จริงที่โรงพยาบาล ภรรยารู้สึกใช้ไม่ถนัด ประกอบกับพยาบาลสอนแบบอุ้มท่าฟุตบอลแล้วใช้ผ้าหนุนหรือหมอนหนุนเอา แล้วก็สอนท่าให้นมแบบนอนให้ เลยไม่ติดใจใช้หมอนรองให้นมเลย ตอนนี้เลยต้องเก็บไปตามระเบียบ รอไว้มาใช้ตอนให้ลูกหัดนั่งก็แล้วกัน
3. เพลเพน ดีที่ไม่ได้ซื้อเอง รับมรดกตกทอดมา คิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้ ตั้งแต่ได้มายังไม่เคยให้ลูกนอนเลยสักครั้ง ส่วนใหญ่จะลงเปลโยกแทน
4. ผ้าอ้อมสำเร็จรูปแบบกางเกง เด็กวัยนี้รู้สึกว่าใช้ไม่ดีเท่าแบบเทป ส่วนตัวรู้สึกว่าถอดเปลี่ยนยาก ที่ซื้อมาเพราะซื้อมาผิดและซื้อมาตั้ง 3 ห่อใหญ่ ตอนนี้ก็เก็บไว้ให้คนที่ชอบแบบกางเกงต่อไป
นี่เป็นกรณีของครอบครัวของผม ทั้งนี้ทั้งนั้นสิ่งที่คิดว่าคุ้มหรือไม่คุ้มของแต่ละบ้านก็ขึ้นอยู่กับความจำเป็นและการใช้งานของแต่ละครอบครัวนั้นๆ
ผ้าอ้อมแบบกางเกงจะสะดวกมากตอนลูกๆโตหน่อย (นั่งได้เดินได้) ตอนยังนอนอยู่เนี่ยใช้แบบเทปสะดวกกว่า